هدف این پژوهش بررسی روابط ممکن میان باورهای معرفت شناختی ، راه کارهای یادگیری و الویت های زبان آموزان ایرانی برای طریقه ارزیابی و در آخر بررسی رابطه این سه متغیر مذکور با دستاوردهای زبانی آنها است . در تحقیق حاضر ، محقق دو سبک ارزیابی در قالب ارزیابی تلخیصی و ترکیبی را مد نظر قرار داده است .صد و ده دانشجوی سال سوم و چهارم رشته مترجمی و زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه شهید باهنر کرمان در مطالعه حاضر شرکت کردند به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه با ورهای معرفت شناختی (استرا وهمکاران ، 2002 ) ، مقیاس تصحیح شده دو فاکتوری فرآیند مطالعه و یاد گیری ( بیگز و همکاران ، 2001 ) و الویت های ارزیابی (بیرنبام، 1994 )استفاده شد همچنین معدل دروس پایه به عنوان معیارموفقیت دریادگیری زبان ( دستاورد زبانی) استفاده شد. نتایج بیانگر وجود رابطه معنادار مستقیم بین باور درباره سادگی دانش و روش یادگیری سطحی? رابطه غیر مستقیم معنادار بین باور درباره قطعی بودن دانش و ارزیابی ترکیبی? رابطه مستقیم معنادار بین روش یادگیری عمیق و هردوطریقه ی ارزیابی( ارزیابی تلخیصی وترکیبی)? رابطه مستقیم معنادار بین روش یادگیری سطحی و ارزیابی تلخیصی? رابطه ی مستقیم معنادار بین دستاورد زبانی وروش یادگیری عمیق وهمچنین بین دستاورد زبانی و ارزیابی ترکیبی.علاوه بر این? هیچ رابطه معناداری بین باور درباره سادگی دانش و روش یادگیری عمیق? باور درباره قطعی بودن دانش و روشهای یادگیری? باور درباره سادگی دانش و اولویت های ارزیابی? باور درباره قطعی بودن دانش و ارزیابی تلخیصی? روش یادگیری سطحی و ارزیابی ترکیبی? باورهای معرفت شناختی و دستاورد زبانی? ودر اخر? روش یادگیری سطحی و دستاورد زبانی. کلیدواژه: باورهای معرفت شناختی، باور درباره سادگی دانش ، باور درباره قطعی بودن دانش، روش های یادگیری? روش یادگیری عمیق ، روش یادگیری سطحی، اولویت های ارزیابی? ارزیابی تلخیصی، ارزیابی ترکیبی.