در جهان امروزی، تجارت پایه و اساس پیشرفت هر جامعه ای است که با گسترش دامنه آن، بنگاه های صنعتی با بهره گیری از مزیت های آن و بالا بردن بهره وری خود، توان رقابت و انتخاب شدن را پیدا کرده و ضمن تامین نیاز داخلی، قدرت تسخیر بازارهای جدید با تنوع نیاز را به دست می آورند. بعد از آزادسازی تجاری ایران در سال 1368، اغلب مطالعات داخلی به صنایع کشور از دیدگاه گسترش حوزه صادراتی نگریسته اند، این در حالی است که صنایع ایران، علیرغم پتانسیل های بسیار زیاد در عرصه تولید، به شدت به واردات مواد اولیه و کالاهای واسطه ای و سرمایه ای وابسته هستند. طبق نظر رومر و ملتیز، واردات مذبور با ایجاد فضای رقابتی و کاهش هزینه های تولید، تاثیر مهمی بر بهره وری صنایع دارد. از همین روی در این مطالعه سعی شده است که تاثیر رقابت وارداتی بر رشد بهره وری کل عوامل تولید و بهره وری نیروی کار صنایع ایران با استفاده از روش اقتصادسنجی داده های تابلویی پویا طی دوره زمانی 1371-1390 مورد بررسی قرار گیرد. نتایج حاصله نشان می دهد که رقابت وارداتی تاثیر مثبتی بر رشد بهره وری کل عوامل تولید و بهره وری نیروی کار صنایع ایران داشته است، اما آزادسازی تجاری و اندازه صنعت، به عنوان تقریب های اثرات داخلی و اندازه بازار، دارای تاثیر منفی بر رشد بهره وری کل عوامل تولید و بهره وری نیروی کار بوده اند.