نام پژوهشگر: محمد مهدی حسنی

اثر باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس (سویهptcc 1403) در جیره غذایی به عنوان پروبیوتیک، بر شاخص های رشد و درصد بازماندگی بچه ماهیان" کفال خاکستری"( (mugil cephalus l. درمقابله با عامل بیماری زای لاکتوکوکوس گارویه آ
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار 1393
  محمد مهدی حسنی   جواد قاسم زاده

در این مطالعه اثر یک سویه از باکتری های اسیدلاکتیک (lab )، لاکتوکوکوس لاکتیس (1403ptcc)، به عنوان پروبیوتیک و افزودنی در جیره غذایی به منظور بررسی بر عملکرد رشد و قابلیت جلوگیری از لاکتوکوکوزیز در بچه ماهیان کفال خاکستری ((mugil cephalus l. در چالش با عامل بیماری زای لاکتوکوکوس گارویه آمورد بررسی قرار گرفت. این سویه از باکتری های اسیدلاکتیک، در 3 جیره آزمایشی 1,d2d و3d که به ترتیب هر کدام از آن ها حاوی تراکم باکتریایی، cfug-1 108×5/ 1، 108× 3 و 108 ×6 به جیره تجاری افزوده شد درحالی که جیره گروه کنترل بدون هیچ گونه افزودنی پروبیوتیکی بود. بچه ماهیان کفال خاکستری (با متوسط وزنی4/1 ± 44/8 گرم)، در مخازن شیشه ای 3 گانه (با 3 تکرار) با جیره های آزمایشی تهیه شده در طول مدت 30روز، تغذیه شدند. به منظور بررسی عملکرد رشد در روزهای 10، 20 و30 ام پس از شروع دوره غذا دهی بیومتری بچه ماهیان کفال انجام گرفت و شاخص های رشد، مانند افزایش وزن(wg)، ضریب تبدیل غذایی(fcr)، ضریب رشد ویژه(sgr)، فاکتور وضعیت(cf) و میانگین رشد روزانه(adg) ، محاسبه شدند و داده های به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند؛ همچنین با پایان دوره غذا دهی30 روزه به منظور بررسی درصد بقاء در چالش با عامل بیماری زا، بچه ماهیان کفال خاکستری در تیمارهای دریافت کننده سویه پروبیوتیک و همچنین یکی از گروه های کنترل با عامل بیماری زای لاکتوکوکوس گارویه آ ( تراکم سلولی cfuml-1107 × 1 به روش غوطه وری ) چالش داده شدند و تلفات به صورت روزانه تا 10 روز پس از چالش ماهیان ثبت شد. نتایج در کل دوره غذا دهی 30 روزه نشان داد که تمامی پارامترهای رشد و همچنین درصد بازماندگی در تیمارهای دریافت کننده پروبیوتیک بهبود یافت اما اختلاف معنی داری با گروه شاهد نشان ندادند(05/0<p)، تنها این اختلاف در پارامتر فاکتور وضعیت(cf) در دو تیمار دریافت کننده پروبیوتیک، تیمارهای 2d و 3d با گروه شاهد معنی دار شد (05/0>p). شمار تلفات تا 10روز پس از چالش ماهیان نشان داد که در تیمارهای دریافت کننده پروبیوتیک این تلفات کمتر بود و درصد بازماندگی در این گروه ها نسبت به شاهد بالاتر بود بطوریکه درصد بازماندگی از 40 % در گروه شاهد به 64% در تیمار 3d و 68% در تیمار2d ارتقاء یافت (05/0>p). به طورکلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از سویه لاکتوکوکوس لاکتیس در جیره غذایی می تواند منجر به افزایش ماندگاری بچه ماهی کفال خاکستری در چالش با عامل بیماری زای لاکتوکوکوس گارویه آ گردد