بیان برخی از عوامل نجات بخش و هلاک کننده در حوزه ی فردی زندگی انسان،در پرتو رجوع به سخنان امیرالمؤمنین()در کتاب شریف نهج البلاغه،منجربه نشان دادن گستره ی وسیع معارف و رهنمودهای اخلاقی موجود در سخنان امام علی()،و نمایاندن برخی از اهم مباحث اخلاق فردی و طریق اثر گذاری آن ها در نجات و یا هلاکت انسان می شود،از سوی دیگر جایگاه برخیازعوامل منجیه و مهلکه نسبت به یکدیگر را-که راهگشای جنبه های عملی در سیر و سلوک است-از نگاه حضرت بازنمایی می کند.محور اصلی این پژوهش کتاب نهج البلاغه قرار گرفته است و در پی آن برای بهره مندی بیشتر از این منبع،از شروح تفصیلی که درگرایش موضوعی این پژوهش،مطالبی را در بر دارند،تا حد امکان بهره برده شده است.از سوی دیگر جهت تبیین و راهگشایی مسیر صحیح هریک از عناوین ذکر شده ذیل موضوعات اصلی منجیات و مهلکات،در چهارچوبی مشخص،از منابع معتبرواصیل لغت،آیات قرآن و تفاسیر مأثور و اجتهادی استفاده شده است.هشت عنوان از هریک از عواملنجات بخش و هلاک کننده،دراین تحقیق،دردو فصل اصلی،ذیل مباحث لغوی-اصطلاحی،قرآن کریم و رهیافت هایی از نهج البلاغه بررسی شده اند.در نهایت نتایجی کلان از این پژوهش عرضه شده است:اول اینکه جایگاه چنین مباحث اخلاقی بسیار بلند مرتبه است و باید هم رتبه ی مباحث اعتقادی و فقهی به آن ها-چه در حیطه ی نظر و چه در حوزه ی عمل-پرداخته شود.چرا که روشنگر عوامل نجات و هلاکت انسان است.دوم اینکه روابط میان هریک از عوامل منجیه و مهلکه و اثر گذاری آنها منجر به طبقه بندی رتبی آن ها از حیث آثار و عملکرد،از جهت منشأ یا شرط بروز بودن برای سایر عوامل منجی و مهلک در نفس انسان می شود،که این خود راهکاری برای اقدام عملی در باب امور اخلاقی ارائه می دهد.