مخزن چاه نیمه در استان سیستان تامین کننده آب شرب شهرستانهای زابل و زاهدان وآب آبیاری اراضی کشاورزی آن منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است .نحوه مدیریت و بهره برداری از این مخزن با توجه به میزان بالای تبخیر از سطح آب در آن کاری خطیر به شمار میرود . اکثر مدلهای ارائه شده برای برآورد تبخیر و تبخیر و تعرق برای شرایط آب و هوایی شامل واحه ای نمیباشند و سهم ادوکشن در این مدلها در نظر گرفته نمیشود و دچار کم برآورد تبخیر و تبخیر تعرق میشوند. لذا بایدگرمای محسوس در این منطقه،که شامل اثر واحه ای منطقه ای نیز هست ، به دقت بر آورد شود و همرفت عادی از همرفت واداری تفکیک شود. به این منظور در این پژوهش با بهره گیری ازروش بیلان انرژی و نیز فنون سنجش از دور بطوریکه میزان گرمای محسوس باقیمانده معادله بیلان انرژی باشد به تفکیک این دو پرداخته شد.در معادله بیلان از رابطه پریستلی تیلور کالیبره شده برای مخزن چاه نیمه برای برآورد گرمای نهان تبخیر بهره گیری شد .تصاویر ماهواره landsat وسنجنده etm+ مربوط به سالهای ???? تا ???? دریافت شدوجهت بدست آوردن نتایج دقیق از داده های زمینی دمای هوا و دمای سطح مربوط به ایستگاه مجاور مخزن چاه نیمه و نیز ایستگاه زهک در نزدیکی مخزن به منظور کالیبراسیون داده های حاصل ازتصاویر ماهواره ای استفاده شده است و روابط واسنجی ارائه گردید.در نهایت با محاسبه سایر اجزای معادله بیلان انرژی،سهم ادوکشن بصورت قدر مطلق اختلاف گرمای محسوس در دو حالت دارای اثر واحه ایh1 و حالت کلیh2 محاسبه گردید . نسبت h1به h2 بطور میانگین در این تاریخ ها4/14میباشد و این به این معناست که میزان گرمای محسوس در منطقه دراین تاریخ ها با در نظر گرفتن تاثیر ادوکشن بطور متوسط 14برابر میگردد.همچنین در تصاویر قرار گرفته در زمان بروز بادهای 120 روزه در منطقه ، میزان ادوکشن بطور میانگین تقریبا ? برابر تصاویری که در این بازه زمانی قرار نگرفته اند برآورد شده است.این نتایج به طور کمی بیانگر وجود ارتباط قوی و مشهود بین وجود باد در منطقه و افزایش میزان ادوکشن میباشد