اسلوب تقدیم و تأخیر در اغلب مباحث بلاغی ودلالی مورد توجه دانشمندان علم معانی و تفسیر بوده است و این توجه در کنکاش در جنبه های مختلف تقدیم و تأخیر در قرآن کریم متجلی است. بلاغیون از جنبه ی معنا اهتمام وافری به این موضوع داشته اند و مفسران بیشتر به جنبه ی دلالی پرداخته و در آن متعمق شده اند. نگارنده در این پژوهش در هر دو وادی یعنی معنا و دلالت کنکاش نموده و به کشف اسرار آیات و بیان قرآن در تقدیم و تأخیر پرداخته است. در این پایان نامه پس از اشاره به کلیات بحث موضوع در دو فصل بررسی شده است، در فصل دوم به مواردی اشاره شده است که همواره در بیان قرآنی مشمول تقدیم می شده اند و در فصل سوم به اسرار بیانی در باب مواردی پرداخته که گاهی مقدم می آیند و گاهی موخر می شوند. پایان بخش این مطالعه نتایجی است که مهمترین آنها اشاره به سیاق کلام است که در اغلب موارد اقتضای تقدیم و تأخیر الفاظ را دارد. روش مطالعه تحلیلی توصیفی مورد استفاده قرار گرفته و در برخی موارد از روش آماری بهره گیری شده است.