حملات قلبی و سکته¬های مغزی عامل عمده مرگ در تمامی نقاط دنیا هستند. یکی از راهبردهای مهم سازمان بهداشت جهانی، در پیشگیری و درمان این بیماری¬ها، آموزش است، و یکی از راه¬های آموزش فراگیر و عمومی، استفاده از مطالب چاپی است. سطح خوانایی ، و بعبارت دیگر، سطحی از آسانی که در آن سطح، یک فرد بتواند مواد آموزشی را بخواند و بفهمد، و میزان خوانایی ، شامل ویژگی¬های ظاهری نوشته مثل نوع فونت، سایز فونت و فاصله خطوط، از ویژگی¬های مهم مواد آموزشی تهیه شده برای بیماران هستند. این پژوهش بدنبال بررسی سطح خوانایی و نیز میزان خوانایی محتواهای آموزشی تهیه شده در زمینه¬ی بیماری¬های قلبی و عروقی می¬باشد. روش این مطالعه توصیفی، تحلیل محتوا بوده و در سال 1392، بر روی 11 کتاب در زمینه¬ی بیماری¬های قلبی و عروقی که 4 مورد آن در بیمارستان دانشگاهی و 7 مورد آن در مراکز غیردانشگاهی تهیه شده صورت گرفته است. داده¬ها پس از جمع¬آوری با بهره¬گیری از آمار توصیفی (میانگین، نسبت، انحراف معیار و همبستگی) و روش های آمار استنباطی(آزمون t مستقل) مورد تحلیل قرار گرفت. این بررسی نشان داد که مواد آموزشی تهیه شده برای بیماران، به زبان ساده و مناسب با میزان سواد آنان نبوده و بالاتر از حد درک آنان بوده است. بطور کلی سطح خوانایی کتاب¬های تحلیل شده در حد فهم اوایل دانشگاه و دشوار بوده است و صد در صد محتواهای آموزشی بررسی شده در سطحی بالاتر از کلاس هشت نوشته شده¬اند که فهم آن برای مخاطب عام، دشوار بوده و مناسب او نیست. لذا توصیه میشود مواد آموزشی چاپی به زبان ساده تهیه شود یعنی برای عامه مردم در سطح خوانایی کلاس شش تا هشت و برای مخاطبان با سطح سواد مشخص، مطالب در سطح سواد یا سواد سلامت آنان تهیه شود.