در طول تاریخ بشریت مجازات اعدام و شیوه های اجرای آن تحولات عمده ای را پشت سر گذاشته است و اجرای مجازات اعدام به طور کلی، ممنوع نشده ولی محدود شده است. به گونه ای که بدن های قربانیان را در برابر دیدگان مردم می سوزانیدند، قلب آنان را از سینه بیرون می آوردند و سرهای برید? آنان را با طناب از بالای دار می آویختند. گاهی اوقات اعدام با تبر و گیوتین مورد پسند پادشاهان خودکامه بود و در برخی از ممالک سر مجرم با شمشیر جدا می کردند. در دوره های بعد، استفاده از صندلی الکتریکی، تزریق مواد سمی و مرگ آور، اعدام با گاز، اعدام با طناب جایگزین روشهای قبلی گردید و شکل تازه ای اعدام و روشهای آن در نظام حقوقی کشورها متبلور شد.. تمامی روشها و متدهای حاکمان برای اعدام، رنج فراوانی را برای مجرم ایجاد می کند. و با دقت نظر در همه ی روشهای رایج اعدام، به این نکته پی می بریم که اجرای بعضی از این‏ها در شرایط خاصی، در واقع شکنجه محسوب می شوند. ریختن خون هر انسانی، به جز در شرایط جنگ و یا به قصد نجات جان دیگران، در سراسر جهان، عملی شوم و ناپسند شناخته می شود. در همین راستا نهاد‏های ناظر بر حقوق بشر و جامعه‏ی بین‏ المللی، به منظور صیانت از کرامت انسان‏ها و جلوگیری از شکنجه‏ی محکومین به اعدام، قطعنامه ها، کنوانسیون ها و معاهداتی به تصویب رسانیده‏ اند، که در این پایان نامه این روند حقوقی در نظام بین‏ المللی حقوق بشر، با رویکرد تبیینی و تحلیلی مورد بررسی و واکاوی قرار خواهد گرفت.

حقوق بشر حقوق بین الملل حقوق مصرف کننده حق آموزش