پژوهش حاضر به منظور مقایسه اختلالات رفتاری کودکان بی سرپرست و بدسرپرست 7 تا 12 سال مراکز نگهداری شبانه روزی دولتی و خصوصی شهر تهران انجام شده است. روش: روش تحقیق از نوع علی مقایسه ای و جامعه آماری مورد مطالعه کودکان بی سرپرست و بدسرپرست 12-7 ساله مراکز شبانه روزی تهران بودند. نمونه گیری به شیوه تمام شماری انجام شد و وضعیت 128 کودک ساکن مراکز شبانه روزی دولتی و خصوصی که دارای شرایط ورود به پژوهش بودند،از طریق پرسش نامه ارزیابی رفتاری راتر (والدین و معلم) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که میزان رفتار نابهنجار،ناسازگاری اجتماعی،اختلال کمبودتوجه در بین کودکان ساکن در مراکز دولتی به طور معناداری بیشتر از کودکانی بود که در مراکز خصوصی نگهداری می شدند. در میزان رفتارهای ضداجتماعی و بیش فعالی-پرخاشگری تفاوت معناداری مشاهده نشد. میزان اضطراب-افسردگی در کودکان مراکز خصوصی به طور معناداری بیشتر از کودکان مراکز دولتی بود. کودکان بدسرپرست مراکز شبانه روزی،در مقایسه با کودکان بی سرپرست به طور معناداری اختلال رفتاری بیشتری داشتند. بحث: به نظر می رسد مراکز خصوصی نگهداری کودکان بی سرپرست و بدسرپرست موفق تر عمل کرده اند. نیروی انسانی متخصص و توزیع مناسب امکانات میان کودکان (به دلیل تعداد کم آنها در هر مرکز) می توانند بخشی از دلایل این موفقیت بشمار آیند.