یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی- درمانی در بسیاری از نقاط دنیا آسیب های سوختگی می باشد. بیماران مبتلا به این آسیب ها در معرض خطر عفونت های بیمارستانی هستند، زیرا زخم های سوختگی محل استقرار باکتری های فرصت طلب از جمله پزدوموناس آئروژینوزا و اسینتوباکتر بومانی می باشند. برای پیشگیری از عفونت های بیمارستانی در مراکز درمانگاهی و بیمارستان ها از ضدعفونی کننده و گندزداهای گوناگونی استفاده می شود. ترکیبات چهارتایی آمونیوم مانند بنزالکونیوم به طور گسترده ای به عنوان آنتی سپتیک زخم و پوست و ضدعفونی کننده در بیمارستان ها به کار می رود. مکانسیم مقاومت به ضدعفونی کننده ها توسط ژن های مقاومت به ترکیبات چهارتایی آمونیوم qac، نوع qace و qac?e صورت می گیرد که از باکتری های گرم منفی جدا شده اند. این ژن ها پروتئین های داخل غشایی را کد می کنند. با توجه به اهمیت موضوع پیشگیری از عفونت های بیمارستانی با خاستگاه این دو نوع باکتری، هدف این مطالعه تعیین شیوع ژن های مقاومت به ضدعفونی کننده ها qace و qac?e1 در جدایه های بالینی پزدوموناس آئروژینوزا و اسینتوباکتر بومانی بوده است. 88 جدایه ی پزدوموناس آئروژینوزا و اسینتوباکتر بومانی از نمونه های به دست آمده از بیمارستان های سوانح سوختگی استان های تهران و اصفهان که طی سال های 90-89 جمع آوری شده اند، مورد آزمایش قرار گرفت. برای جداسازی ژن های مقاومت به ضدعفونی کننده های qace و qac?e1 از روش pcr استفاده شد. از 83 جدایه بالینی پزدوموناس آئروژینوزا 49 جدایه (59%) دارای ژن qaceو 76 جدایه (5/91%) دارای ژن qac?e1 بودند و از 5 جدایه بالینی اسینتوباکتر بومانی 2 جدایه (40%) دارای ژن qace و4 جدایه (80%) دارای ژن qac?e1 بودند. مطالعه نشان داد که در جدایه های بالینی پزدوموناس آئروژینوزا و اسینتوباکتر بومانی، ژن های مقاومت به ضدعفونی کننده ها وجود دارد که در نتیجه پیشگیری از عفونت های بیمارستانی را با مشکل مواجه می نماید و خطر ابتلا به باکتری های فرصت طلب در بیماران بستری در بیمارستان ها به خصوص در مورد زخم های سوختگی را افزایش می دهد.