پژوهش حاضر به منظور ترکیب کمی مطالعات انجام شده در حوزه استرس شغلی انجام شد . بدین منظور 158 مطالعه از طریق جستجوی اینترنتی در بانک های اطلاعاتی داخلی و جستجوی دستی در دانشگاه های شهر تهران وکرج که بین سالهای 1373- 1392 انجام شده بودند ، جمع آوری وتحلیل شدند. میانگین اندازه اثر r برای سه طبقه عوامل درون سازمانی ، شخصیتی وفردی طبق معبار کوهن کم بودواندازه اثر عوامل برون سازمانی متوسط بود.اما در بررسی اندازه اثر تفکیکی عوامل ، متغیر های تعارض با سرپرست وتعارض با همکار، تعارض خانواده- کار،آسیب سازمانی ، اضطراب ،کمال گرایی ، عاطفه منفی وفرسودگی شغلی اندازه اثر زیاد ورابطه منفی با استرس شغلی داشتند ومتغیر های جرات ورزی ،تاب آوری ومدیریت زمان ، عاطفه مثبت اندازه اثر زیاد ورابطه مثبت با استرس شغلی داشتند. نتایج روش های بررسی تورش انتشار ، حاکی از عدم تورش انتشار در نمونه فراتحلیل بود . با توجه به ناهمگنی در مطالعات، تحلیل تعدیل کننده ها صورت گرفت که بیانگر تاثیر تعدیل کنده های ، نوع شغل، ابزار اندازه گیری ،روش نمونه گیری برای هر چهار طبقه از عوامل بود. نتایج کلی ،حاکی از ان است که ویژگی های شغلی که منجر به کاهش احساس کنترل ، خود کارامدی و حمایت اجتماعی درشغل وزندگی فرد شوندو متغیر های شخصیتی که بر خود فرد وشناخت افراد از خود تاکید دارند نقش تاثیر گذار بیشتری در کاهش استرس شغلی دارند . با توجه به بالا بودن میانگین اندازه اثر در متغیر های ذکر شده پژوهشگران ودر مانگران وسازمان ها باید به اهمیت این عوامل در بررسی ، پیشگیری و درمان استرس شغلی توجه داشته باشند . همچنین توجه به متغیر های تعدیل کننده ذکر شده ، انجام تحقیقات بیشتر حوزه متغیر های برون سازمانی ، روش های مداخله وهمچنین میزان شیوع استرس شغلی در پژوهش های آینده توصیه میشود .