مدیران در سازمانها به عنوان سرمایه هایی استراتژیک تلقی می شوند چراکه با برقراری ارتباطی قوی، منابع انسانی سازمان را در راستای اهداف انسانی و ماموریت های ازمان را هنمایی و هدایت می کند. با توجه به اهمیت و جایگاه مدیریت در نظام ها وسازمان های بین المللی و ترویج مدیریت نوین بر آن شدیم تا با تبیین دیدگاه های مولوی به عنوان مدیری مدبر و کارآمد گامی هرچند کوتاه در احیای این تفکر شیعی برداریم؛ چرا که امروزه جزئیات این مبانی دینی به عنوان یک نظریه جدید علمی و کاربردی با موفقیت قابل اجرا است. مقاله حاضر با بررسی منابع ذکر شده دارای دو بخش عمده است: بخش اول به تبیین مبانی علم مدیریت، و وابسته های آن پرداخته است که می تواند زمینه تطبیق این نظریه را با افکار و آرای مولوی مهیا کند. بخش دوم نیز به تبیین تئوری و مبانی اعتقادی مولوی در مدیریت و عناصر و ارکان آن سازماندهی، برنامه ریزی، کنترل، نظارت، هماهنگی - شایسته سالاری و ویژگیهای مدیران موفق به بررسی اقسام سوء مدیریت و معضلات نظام مدیریتی می پردازد. ذکر نمونه-های موفق، نقش مناسبات انسانی، و از همه مهمتر مدیریت عشق و خصوصیات این مدیریت از دیگر موضوعات مطرح شده در این پژوهش است.