هدف اساسی این پژوهش، ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای سنجش سبک زناشویی دینی بود. بدین منظور پرسشنامه مقدماتی حاوی 66 ماده برای زنان و 57 ماده برای شوهران مربوط به تکالیف زوجین نسبت به یکدیگر که از کتب مرجع اسلامی استخراج شده بود، تهیه شد و بر روی 198 زوج (198 زن و 198 شوهر) که به روش نمونه گیری تصادفی ساده در شهر اصفهان انتخاب شده بود، اجرا گردید. سپس داده های جمع آوری شده مورد تحلیل عاملی قرار گرفت و بدین وسیله یک مقیاس سبک زناشویی دینی برای زنان(rmssw) مشتمل بر5 عامل و 46 ماده و یک مقیاس سبک زناشویی دینی برای شوهران(rmssh) مشتمل بر5 عامل و 43 ماده استخراج گردید. این مقیاس برای زنان دارای 16 ماده روی عامل اول(صمیمیت عاطفی-جنسی)، 14 ماده روی عامل دوم(مهارت های ارتباطی- اِسناد به همسر)، 7 ماده روی عامل سوم(پایبندی به فرامین دینی)، 4 ماده روی عامل چهارم(مدیریت خانه) و 5 ماده روی عامل پنجم(گذشت- فداکاری) و برای شوهران 12 ماده روی عامل اول(صمیمیت عاطفی-جنسی)، 10 ماده روی عامل دوم(مهارت های ارتباطی-اِسناد به همسر)، 7 ماده روی عامل سوم(پایبندی به فرامین دینی-مشارکت با همسر)، 7 ماده روی عامل چهارم(مسئولیت پذیری-سرپرستی) و 8 ماده روی عامل پنجم(سبک های حل تعارض) قرار داشت. نتایج بررسی پایایی مقیاس rmss به روش آلفای کرونباخ در پرسشنامه زنان 0/81 (برای عوامل پنج گانه به ترتیب0/91، 0/87، 0/73، 0/72، 0/72) و در پرسشنامه شوهران 0/86 (برای عوامل پنج گانه به ترتیب0/87، 0/84، 0/80، 0/78، 0/79) محاسبه گردید. اعتبار همزمان مقیاس سبک زناشویی دینی با پرسشنامه های سبک زندگی اسلامی و تعهد دینی بررسی شد که نتایج بیانگر اعتبار بالای مقیاس است. یکی دیگر از اهداف این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک زناشویی دینی با صمیمیت زناشویی بود. نتایج تجزیه و تحلیل ها نشان داد که سبک زناشویی دینی زنان و شوهران با صمیمیت زناشویی رابطه مثبت و معنادار دارد. همچنین بین کلیه عوامل سبک های زناشویی دینی (به جز مولفه پایبندی به فرامین دینی زنان) و صمیمیت زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد ولی علیرغم وجود همبستگی مثبت بین مولفه پایبندی به فرامین دینی زنان و صمیمیت زناشویی، این رابطه معنادار نیست.