مسئله مکانیابی پوشش از دسته مسائل پرکاربرد در مسائل مکانیابی می باشد که اهمیت آن در دنیای رقابتی امروز پررنگ تر گردیده است. هدف از تعریف این گونه مسائل یافتن بهترین چیدمان برای مجموعه ای از تسهیلات در دسترس است به نحویکه با توجه به محدودیت های مسئله، بتوانند اهداف مشخصی را ارضاء نمایند. لذا لازمست در مدلسازی این مسائل هر چه بیشتر به شرایط واقعی مسئله توجه شود.از جمله کاربردهای مدل های پوشش تدریجی می توان به مکانیابی ایستگاه های اورژانس، سرویس های جاده ای، شعب بانک، هشدار دهنده های دود و حرارت، آنتن های مخابراتی و اینترنتی و ... اشاره نمود. در مدل اول یک مدل پوشش تدریجی پایه با در نظر گرفتن شعاع های پوشش تصادفی تعریف شده است. سپس در مدل دوم از رویکرد همکارانه استفاده شده است. دو مدل دیگر جهت اثبات اثر بخشی تابع هدف به کار رفته فرموله و تشریح گردیده است. در این دو مدل از امکان تقویت در مدل پایه، استفاده شده است. در مدل سوم تقویت به نحوی صورت می گیرد که هر مسیر ایجاد شده بین تسهیلات و نقاط تقاضا تقویت شده و پوشش رسیده به نقطه تقاضا به صددرصد می رسد. در مدل چهارم این امکان برای هر تسهیل استقرار یافته فراهم شده است. به نحوی که هر مسیر خارج شده از این تسهیل حتما تقویت می گردد. مدل های مطرح شده با استفاده از نرم افزار gams حل شده و نتایج با حالت غیرتصادفی مقایسه می گردد. همچنین بین مدل های تعریف شده مقایسه و تحلیل حساسیت صورت گرفته است.نتایج بیان می کند که مدل ها با تابع پوشش تصادفی در شرایط غیر قطعی عملکرد بهتری دارند.