پژوهش حاضر با هدف مقایسه انعطاف پذیری کنشی و خودکارآمدی زنان مطلقه با زنان عادی شهر بوشهر انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 60 زن مطلقه و 60 زن عادی بود که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه خودکارآمدی رولندیک و همکاران (1986) پاسخ دادند. طرح پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری t گروه های مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره (manova) استفاده شد. نتایج نشان داد، بین انعطاف پذیری کنشی و خودکارآمدی زنان مطلقه با زنان عادی تفاوت معناداری وجود دارد و زنان مطلقه انعطاف پذیری کنشی و خودکارآمدی کمتر دارند.