در عصر انفجار اطلاعات و جهانی شدن ،عناصر قدرت تنها منحصر به قدرت سخت نیست بلکه عناصر نرم افزاری و فرهنگی در افزایش توان یک کشورتاثیر بسزایی دارد.دراین میان کشورهایی که با پرهیز از هرگونه اجبار بتوانند تصویر و وجهه درخشان و جذابی از خود نزد افکار عمومی جهانی ارائه نمایند،امکان تاثیر گذاری مقتدرانه تری خواهند داشت. در این راستا پایان نامه حاضر تلاش دارد با روشی توصیفی-تحلیلی و با ارائه تصویری واضح از قدرت نرم و معرفی منابع آن به بررسی جایگاه قدرت نرم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی در سالهای 1376 تا 1384 بپردازد.در این خصوص تلاش دولت خاتمی در تقویت جامعه مدنی و قانونگرایی در عرصه سیاست داخلی و اتخاذ سیاست تنش زدایی وگفتگوی تمدنها در عرصه سیاست خارجی منجر به افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران گردید.