شارع مقدس تأکید ویژه ای بر حفظ و صیانت حریم خانواده و روابط بین افراد دارد. روابط نامشروع درون خانواده یکی از معضلات اجتماعی است که سبب فروپاشی این نهاد مقدس می شود. رابطه نامشروع زن شوهردار که از آن به خیانت زن تعبیر می شود، شامل هر گونه ارتباط حرام میان مرد و زن نامحرم است که از نگاه از روی شهوت شروع شده، به لمس و زنا منتهی می گردد. برخی از ارتباطات نامشروع، به اعتبار نکاح خدشه وارد کرده و حتی در برخی از حالت ها سبب حرمت ابدی می شود. در پژوهش حاضر، حرمت روابط نامشروع در فقه امامیه و حنفیه، بررسی شده است. هم چنین تأثیر نکاح و زنا با زن شوهردار بر صحت نکاح و نیز ازدواج آینده او، به شیوه تطبیقی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. به عنوان نتیجه می توان گفت رابطه نامشروع با زن شوهردار هیچ تأثیری بر زوجیت فعلی و صحت نکاح ندارد. در نکاح با زن شوهردار، فقهای امامیه قائل به حرمت موبد و فقهای حنفیه قائل به حرمت غیرموبد هستند. در زنا با زن شوهردار اکثر فقهای امامیه معتقد به حرمت موبد هستند و عده ی دیگر قائل به حرمت غیر موبد هستند. فقهای حنفیه نیز حکم به حرمت غیر موبد داده اند. فقهای امامیه در صورت شهرت به زنا قائل به دو نظر حرمت و عدم حرمت هستند. اما فقهای حنفیه در هر دو صورت قائل به عدم حرمت هستند.