در این پژوهش سعی گردیده ، تا فرد و فرد گرایی با نظر به پیشینه آن و با توجه به مسئله جزئی و کلی بررسی گردد ، همینطور با ورود به دوره مدرن، فرد گرایی تا پایان قرن هجدهم مورد دقت قرار گرفته است . باید گفت این زمینه ما را برای ورود به قرن نوزدهم و همراهی با اندیشمندان اگزیستانسیالیست آن دوره آماده کرده ، و در مقایسه این نوع از فرد گرایی با فرد باوری پیش از آن کمک خواهد کرد . همچنین باید اشاره کرد که اگرچه تأکید ما در این پژوهش بردوفیلسوف قرن نوزدهمی ، یعنی کی یر که گور و نیچه بوده اما این امر ما را از نگاه به تأثیر این فیلسوفان بر فلاسفه قرن بیستم ، بویژه هاید گر و سارتر ، و بهره مندی از نظرات و اندیشه های آنان غافل ننموده است .