در چند سال اخیر واژه «مدیریت ارتباط با مشتری » توجه فراوانی را در حوزه بازاریابی، فناوری اطلاعات به خود جلب نموده است. مخصوصا افراد دانشگاهی، فروشندگان نرم افزار، مشاوران و کسب و کارها در این زمینه درگیر شده اند و مفهوم crm را که به معنی تلاش های سازمان جهت ایجاد و ارائه ارزش بالاتر به مشتری است، توسعه داده اند. سازمان ها به طور گسترده ای تشخیص داده اند که مشتریان مهمترین دارایی شان هستند و به روابط با مشتریان به عنوان مبادلاتی سودمند و متقابل و نیز فرصت هایی که نیاز به مدیریت دارد می نگرند. به کارگیری سیستم های crm به طراحی مجدد فرایندهای مشتری گرا منجر می شود.. این پژوهش درصدد است که با استفاده از پیشینه نظری و تجربی موجود موضوع پژوهش را پوشش دهد و میزان رابطه کیفیت زندگی کاری و مدیریت ارتباط با مشتری سازمان های دولتی شهر آمل را با روشهای همبستگی و ازطریق پرسشنامه واکاوی کند و میزان رابطه را مشخص و راهکارهای لازم را ارائه دهد. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از هر دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. هدف این مطالعه بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری و مدیریت ارتباط با مشتری کارکنان سازمانهای دولتی شهر آمل بود. همان گونه که نتایج نشان داد از دیدگاه کارکنان تمام مولفه های کیفیت زندگی کاری از جمله میزان منصفانه و کافی بودن پرداختها، میزان بهداشتی و ایمن بودن محیط کار، میزان تامین فرصت رشد و امنیت مداوم، میزان قانون گرایی در سازمان، میزان وابستگی اجتماعی زندگی کاری، میزان یکپارچگی و انسجام اجتماعی، میزان توسعه قابلیتهای انسانی به جز فضای کلی زندگی با میزان مدیریت ارتباط با مشتری که متغیر وابسته می باشد رابطه معنی دار و مستقیمی داشت به این معنی که هرچه میزان کیفیت زندگی کاری کارکنان بهتر باشد مدیریت ارتباط با مشتری در سازمانهای دولتی آمل به طرف مثبت سیر می کند. مهمترین متغیرهای اثرگذار بر مدیریت ارتباط با مشتری، پرداخت منصفانه حقوق و مزایا، میزان قانون گرایی و وابستگی اجتماعی زندگی کاری هستند.