با توجه به کمبود پژوهش¬ها در زمینه تاثیر انواع تمرینات مقاومتی، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بالاتنه، پائین تنه و ترکیب آنها بر سطوح سدیم، پتاسیم و اسیداوریکخون و ادرار زنان جوان فعال بود. بدین منظور30زن جوان فعال، به طور تصادفی به سه گروه تمرین بالاتنه (سن 02/3±50/24 سال و شاخص توده بدنی 30/0±75/23کیلوگرم بر متر مربع بدن)، تمرین پائین تنه(سن 60/2±90/25 سال و شاخص توده بدنی 91/0±15/23 کیلوگرم بر متر مربع بدن) و ترکیب تمرین بالاتنه و پائین تنه(سن 90/1±50/26 سال و شاخص توده بدنی 58/0±73/23 کیلوگرم بر متر مربع بدن) تقسیم شدند. سه گروه در 8 هفته تمرین مقاومتی فزاینده شرکت کردند. قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از آزمون اول (48 ساعت قبل از شروع تمرینات) و آزمون نهایی (48 ساعت بعد از پایان تمرینات)، نمونه خونی و ادراری از آزمودنی¬ها گرفته شد. جهت بررسی و مقایسه تغییرات متغیرهای مورد مطالعه گروه¬های پژوهش، از آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر استفاده شد. بین اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بالاتنه، پائین تنه و ترکیب بالاتنه و پائین تنه بر سدیم و پتاسیم خون و ادرار زنان جوان فعال تفاوت معنادار مشاهده نشد (به ترتیب p=0. 21، p=0. 13، p=0. 46 و p=0. 8 برای سدیم و پتاسیم خون و سدیم و پتاسیم ادرار). در واقع هر سه گروه تمرینی کاهش معنادار سدیم و پتاسیم خون و ادرار زنان جوان فعال را نشاندادند (p<0. 05)، اما تفاوت بین سه گروه معنادار نبود (p>0. 05). بین اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بالاتنه، پائین تنه و ترکیب بالاتنه و پائین تنه بر اسید اوریک خون و ادرار زنان جوان فعال تفاوت معنادار مشاهده نشد (به ترتیب p=0. 66 و p=0. 19 برای اسیداوریک خون و ادرار). هر سه گروه تمرینی افزایش معنادار اسید اوریک خون و ادرار زنان جوان فعال را نشان دادند (p<0. 05)، اما تفاوت بین سه گروه معنادار نبود (p>0. 05). به طور کلی یافته¬های پژوهش حاضر نشان داد که گروه¬های پژوهش، در طول زمان از الگوی تغییرات متفاوتی که به لحاظ آماری معنادار باشد پیروی نکردند. یافته¬های حاضر نشان می¬دهد که از این نظر تفاوتی بین تمرینات مقاومتی بالاتنه، پائین تنه و ترکیب آنها وجود ندارد، اما جهت دستیابی به نتایج دقیقتر نیاز به بررسی¬های بیشتری می¬باشد. واژگان کلیدی: سدیم، پتاسیم، اسیداوریک، تمرین بالاتنه و پائین تنه، تمرین مقاومتی