هدف این تحقیق بررسی مشارکت اجتماعی زنان در پشتیبانی از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران می باشد. پژوهش حاضر از نوع بنیادی- کاربردی و از لحاظ روش بررسی توصیفی- تحلیلی می باشد. شیوه جمع¬آوری اطلاعات پیمایشی- کتابخانه¬ای می باشد. در این تحقیق از طریق ارائه پرسشنامه، نظرات زنانی که دوران جنگ را تجربه کرده اند مورد پرسش واقع شده و با بررسی اطلاعات و همچنین تجزیه و تحلیل آن ها با استفاده از نرم افزار spss سعی در تبیین مناسب داده ها شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که ساختار جامعه و خانواده به همراه ساختار اجتماعی- فرهنگی حاکم و سیستم سیاسی موجود، زنان را از مشارکت مستقیم در جنگ تحمیلی بازداشته و آن ها را به مشارکت در فعالیت ها حمایتی از جنگ تشویق می کردند. نتیجه ای که می توان از این پژوهش گرفت این است که اگر چه هم از نظر جامعه و هم خود زنان پاسخگو، بهترین شکل مشارکت زنان در جنگ، مشارکت در فعالیت های حمایتی می باشد، اما این امر به معنای ناتوانی زنان در مشارکت مستقیم و موثر در جنگ نمی باشد. در حقیقت می توان گفت این نظام خانواده و جامعه و ساختار اجتماعی-فرهنگی حاکم بر آن است که چنین تلقی را از شکل مشارکت زنان در جنگ به وجود آورده است.