امروزه ما شاهد پیشرفت های خوبی در زمینه فوم های کامپوزیتی جاذب امواج الکترومغناطیسی هستیم و به علت اهمیت مخفی کردن ادوات و ابزار های حساس از دید رادارهای دشمن و نیز رفع مشکلات ناشی از تداخل امواج الکترومغناطیسی و همچنین وزن کم و قابلیت وجود فضای آزاد در بعد درونی آنها که ایجاد شبکه را ممکن ساخته است ، این نوع کامپوزیت ها در کانون توجه هستند. در اینجا سعی شده است که بررسی داشته باشیم در میزان درصد وزنی قابل استفاده از نانولوله های کربنی در کامپوزیت با زمینه پلی استایرنی تا بهترین ترکیب درصد با بیشترین میزان جذب مشخص گردد. برای این منظور نخست مبانی نظری در این زمینه و مطالعات انجام شده در مورد انواع جاذب ها مورد مطالعه قرار گرفت. در این پِژوهش نانو ذرات نانو لوله کربنی چند دیواره با ترکیب درصد های 1 ، 5/2 ، 5 و 7 درصد وزنی مورد استفاده قرار گرفت و نمونه ها به روش محلولی با ضخامت 20 میلیمتر ساخته شدند و در دو حالت همراه با فلز در پشت نمونه ها و بدون همراهی فلز در پشت نمونه ها در محدوده فرکانسی 5 تا 8 گیگاهرتز آزمون های جذب ، عبور و انعکاس امواج الکترو مغناطیسی گرفته شد. نمونه های با ترکیب درصد 5 و 7 درصد وزنی بهترین خواص را از خود نشان دادند اما از فرکانس 5/6 گیگاهرتز به بعد نمونه با ترکیب درصد 7 درصد وزنی بهترین عملکرد را داشت