با اجرای قانون تشکیلات وظائف و انتخابات شوراهای اسلامی در سال 1377 این شوراها عملا کار خود را آغاز نمودند. شوراها با مصوباتی که داشته اند نقش مهمی را در اداره امور کشور که هدف از تشکیل این نهاد منتخب مردم می باشد ایفاء نموده اند از آنجا که طبق اصل 105 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «تصمیمات شوراها نباید مخالف موازین اسلام و قوانین کشور باشد» نظارت بر این شوراها امری ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. دیوان عدالت اداری که بعنوان یک مرجع قضائی با توجه به رویه قضائی خود قائل به صلاحیت رسیدگی به شکایات از تصمیمات شوراهای اسلامی شهرها بوده است که با وجود این نظرات مخالف این امر در دکترین حقوقی بعضاً وجود داشته است. نکته قابل توجه در این جمله این است که دیوان در رویه خود در رابطه با مصوبات شوراهای اسلامی روستا قائل به صلاحیت خود نشده است.