یکی از مهمترین آلاینده های محیط زیست، فلزات سنگین هستند که در اندام های موجودات زنده انباشته شده و در مقادیر کم سمی و خطرناک هستند. به همین دلیل از حیوانات وحشی به عنوان شاخص زیستی مناسب برای پایش قابلیت دسترسی زیستی آلودگی فلزات سنگین و عواقب بالقوه خطرناکشان استفاده می شود.