پژوهش حاضر به منظوربررسی عوامل اثربخش بر برنامه های اجرایی امدادونجات و تاثیرآن برای کمک به مناطق آسیب دیده از دیدگاه امدادگران جمعیت هلال احمراستان تهران در سال 93-92انجام شده است .دراین تحقیق 5 فرضیه تدوین گردیده است .فرضیات پژوهش عبارتند از:1- مدیریت برنامه های اجرایی برکاهش تلفات در مناطق آسیب دیده تاثیر دارد.2- آمادگی های قبل از وقوع حوادث بر کاهش تلفات انسانی در مناطق آسیب دیده تاثیر دارد.3- سرعت امداد رسانی به مناطق آسیب دیده بر کاهش تلفات انسانی در مناطق آسیب دیده تاثیر دارد.4- تجهیزات وامکانات امدادرسانی براثربخش بودن برنامه های کمک رسانی به مناطق آسیب دیده تاثیر دارد.5- آگاهی دادن به مردم از طریق رسانه های مختلف بر اثربخش بودن برنامه های اجرایی امداد در مناطق آسیب دیده تاثیر دارد.روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی وجامعه آماری پژوهش حاضرمتشکل از امدادگران جمعیت هلال احمر استان تهران به تعداد 2400نفر می باشد. که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 380نفر می باشد. به منظور انجام این پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه این پژوهش از نوع محقق ساخته ودارای 25 سوال می باشد.در این تحقیق با استفاده از نرم افزارspss به تجزیه وتحلیل داده ها پرداخته شده ونتیجه ای که از پژوهش به دست آمده به اثبات رسیدن تمامی فرضیات مطروحه بود که هریک با ضریب های خاص خود به سطح معنی داری رسیده اند.پیشتهادات تحقیق:گام اول: جمع آوری اطلاعات و بررسی حقایق موجود؛ مثل برآورد تعداد قربانیان احتمالی، مصدومین و بازماندگان، وضعیت و شرایط آب و هوایی، مخاطرات احتمالی مثل اتش سوزی، فروریختن سازه های بلند مرتبه، قطع برق، آب و دیگر شریان های حیاتی گام دوم: ارزیابی آسیب های وارده؛ گام سوم: شناسایی و تامین منابع؛ در این گام تعداد پرسنل، ابزارها و تجهیزات مورد نیاز و میزان دسترسی تعیین می شود.گام چهارم: اولویت بندی اقدامات نجات؛ در این گام اولویت اقداماتی که باید برای جستجو، نجات و امداد انجام گیرد مشخص می گردد. گام پنجم: تهیه برنامه؛ این که اعزام نیروها چگونه و با دستور چه کسی انجام می شود، هدایت عملیات بر عهده کیست، هر یک از اعضا چه وظایفی بر عهده دارند، روند اجرای عملیات چگونه است در برنامه مشخص می شود. گام ششم: هدایت عملیات مطابق برنامه؛گام هفتم: ارزشیابی پیشرفت در عملیات