در پژوهش حاضر تلاش شد تا توان باد در ایجاد فرسایش و حمل ذرات در نواحی مختلف استان خوزستان مورد بررسی قرار گیرد. برای رسیدن به این هدف از داده های باد ساعت 12 گرینویچ 19 ایستگاه همدید و داده های بارش 39 ایستگاه همدید و تبخیرسنجی استان خوزستان از سال 1987 تا 2010 میلادی استفاده گردید. در گام نخست ویژگی های عمومی باد، رطوبت و بارش استان مورد توجه قرار گرفت. در مرحله ی بعد، میزان آستانه فرسایش بادی متوسط قطر ذرات خاک شامل ماسه درشت، ماسه ریز، لای و رس هر یک به طور جداگانه محاسبه و توان فرسایش در شرایط خشک، مرطوب و بارانی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی-های انجام شده حاکی از این است که توان فرسایش در هر چهار ذره، در قسمت های جنوب و جنوب غرب و غرب استان بیشتر از نواحی دیگر است. این در حالی است که بیشترین میزان باد و همچنین کمترین میزان ضریب تغییرات باد و کمترین میزان بارش و ضریب تغییرات آن نیز در این قسمت ها بوده است.