خواص منحصر به فرد نانوذرات فلزی افقی نوین پیش روی محققان نانو زیست فناوری به تصویرکشیده است. بسیاری از کاربردهای نانوذرات در این حوزه وابسته به میان کنش آنها با زیست مولکول ها می باشد. در کنار کاربردهای گوناگونی که از سامانه های ترکیبی قابل بهره برداری است، ایجاد آشفتگی های ساختاری با پیامد تغییر در فعالیت و عملکرد زیست¬مولکول، همراه با تغییر خواص فیزیکی و شیمیایی حامل چندان دور از انتظار نیست. بنابراین، برای درک عمیق تر تاثیرات متقابل نانوذرات و مولکول های زیستی بر یکدیگر و نیل به کاربرد معین، انجام یک سری پژوهش های بنیادین از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این راستا، پژوهش پیش رو با تمرکز بر سامانه ترکیبی نانوذرات پلاسمونیک نقره و پروتئین لیزوزیم به بررسی اثر زیست مولکول بر خواص نانوذرات از جمله اندازه، پتانسیل و شکل آنها و همچنین مطالعه تغییرات احتمالی در پایداری ساختاری و فعالیت آنزیم پس از میان کنش با نانوذرات پرداخته است. پایش نوسانات پلاسمون سطحی نانوذرات و داده های حاصل از پراکنش پویای نور حاکی از نقش غلظت پروتئین در شکل گیری کمپلکسی پایدار و یا تجمع غیر قابل برگشت نانوذرات می باشد. در غلظت 3 نانومولار پروتئین، تغییرات اندکی درپیک جذبی نانوذره و اندازه هیدرودینامیکی آن مشاهده شد، با افزایش غلظت پروتئین (تا غلظت¬60 نانومولار) شدت پیک جذبی در طول موج بیشینه به مقدار قابل ملاحظه ای فرونشانی نموده و پهنای آن به شدت افزایش یافت، که بیان¬گر تجمع نانوذرات در این غلظت می¬باشد. مطالعه میکروسکوپ الکترونی نگاره کاهش فاصله بین ذرات و تشکیل تجمعات نانوذرات را تاکیدکرد. نتایج طیف سنجی دو رنگ نمایی دورانی حاکی از حفظ صورت بندی پروتئین و افزایش درصد ساختارهای دوم آلفا و بتای پروتئین است. بررسی های سینتیکی بیان گر حفظ فعالیت کاتالیستی آنزیم همراه با کاهش تمایل نسبت به سوبسترا درحضور نانوذرات می باشد. طیف سنجی فلورسانس، فرونشانی تدریجی طیف نشری پروتئین بر اثر میان کنش با غلظت های مختلف نانوذرات را نشان داد.