در این تحقیق نامه به بررسی روند کمی و کیفی منابع آب حوضه سیمینه رود پرداخته شده است. نتایج آزمون مان-کندال وجود روند کاهشی را در آب زیرزمینی در اکثر ماه های سال نشان داد. اما آزمون سن عدم وجود روند را در تراز آب زیرزمینی گزارش نمود. بررسی روند تغییرات بارش در آزمون مان-کندال و سن افزایش روند را برای بارش در حوضه سیمینه رود نشان داد. در بررسی ترازآب زیرزمینی نیز آزمون مان کندال بهتر از آزمون سن توانست روند را نشان دهد. آزمون مان کندال تراز آب زیرزمینی محدوده را کاهشی گزارش نمود در حالیکه آزمون سن تراز آب زیرزمینی را در طول دوره آماری بدون روند اعلام کرد. در بررسی کیفیت آب زیرزمینی با آزمون مان-کندال اکثر پارامترهای کیفی آب زیرزمینی (ec، tds، sar، cl، hco3، so4، mg و na) در ایستگاه داشبند دارای روند افزایشی بود، اما در روستای محمودآباد، قنات جمبوغه و پیرولی باغی روند کاهشی گزارش شد. این در حالی است که پارامترهای کیفی آب سطحی در ناحیه داشبند بدون روند بوده و در کاولان دارای روند کاهشی بودند. آزمون سن مقدار پارامترهای ec و tds را در اکثر ایستگاه ها دارای روند افزایشی نشان داد. در این آزمون میزان پارامترهای ec و tds در آب سطحی نیز در اکثر ایستگاه ها افزایش داشت. در این تحقیق جهت پهنه بندی آب زیرزمینی از نظر شرب و کشاورزی از نمودار شولر و ویلکاکس استفاده شد. پهنه بندی در gis و با روش idw (به علت دارا بودن کم ترین خطا) صورت گرفت. نتایج نشان داد بجز ایستگاه های پیرولی باغی، ملامر و تپه سی در سایر مناطق شمالی کاهش کیفیت رخ داده است.