فناوری اطلاعات و ارتباطات امروزه توانسته در بسیاری از علوم رسوخ نماید و تاثیرات مثبتی از خود، در آن علوم برجای گذارد. امروزه سیستم هایی چون سلامت از راه دور و سلامت همراه نقش اساسی در ارائه سرویس های سلامت به ذینفعان مرتبط دارند. با این وجود حیطه سلامت بعلت حساسیتی که دارد، به اندازه مناسب نتوانسته است از ظرفیت های ict استفاده نماید، لذا نیاز است تا ورود و ماندگاری ict در حیطه سلامت به نوعی باشد که باعث افزایش مشکلات در این حیطه نشود. سلامت همراه به استفاده از دستگاه های قابل حمل الکترونیکی دارای نرم افزارهای کاربردی برای ارائه سرویس های سلامت و مدیریت اطلاعات بیمار اطلاق می شود. با توجه به افزایش حجم درخواست ها در حیطه سلامت، نیاز به روندی است که هزینه ها را کاهش داده و سرعت ارائه خدمات را افزایش دهد. برای اینکار می توان از سیستم های آگاه از بافت کمک گرفت. این سیستم ها می توانند در ترکیب با سلامت همراه، تعداد مراجعات حضوری به مراکز ارائه دهنده خدمات سلامت را کاهش داده و بصورت غیر حضوری مشاوره ارائه دهند. همچنین در این حالت، نیاز به مکانیزمی می باشد که بتوان مخاطره های موجود را شناسایی و مدیریت نمود تا از رخداد حوادث ناگوار و شرایط بحرانی جلوگیری نمود.