مقدمه: هیپوگلیسمی، یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در نوزادان مادران دیابتی رخ میدهد ودر صورت عدم تشخیص به موقع، عوارض جبران ناپذیر مغزی ایجاد می کند.بر این اساس، تشخیص زودهنگام هیپوگلیسمی میتواند به کاهش مرگ ومیر و ناتوانی منجر شود. امروزه، غربالگری برای هیپوگلیسمی درنوزادان مادران دیابتی، به صورت روتین، در مراکز مراقبت از نوزادان تازه متولد شده انجام می پذیردو دستگاه های گلوکومتر به دلیل دسترسی آسان، اندازه گیر ی قند خون در بالین بیمار، نیاز به حجم کم خون وآماده شدن سریع نتایج مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه، بررسی ارزش دستگاه گلوکومتردر تشخیص هیپوگلیسمی در نوزادان مادران دیابتی می باشد. موادوروش ها: این مطالعه، روی 80 نوزاد مادر دیابتی بستری در بیمارستان شهداءکارگریزد انجام شد. قند خون در کلیه نوزادان به صورت همزمان، به روش آزمایشگاه(گلوکز اکسیداز بعنوان روش استانداردطلایی)وگلوکومتر اندازه گیری شد.مقادیر بدست آمده از اندازه گیریها در چک لیست ثبت شد. قند خون کمتر یا مساوی 35میلی گرم بر دسی لیتر در اولین ساعت تولد، بعنوان هیپوگلیسمی در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه، 27 نوزاد(7/33درصد)، هیپوگلیسمیک بودند. ضریب همبستگی اندازه قندخون ساعت اول تولد بوسیله آزمایشگاه و گلوکومتر (p-value =0.000)r=0/509 بدست آمد. تفاوت قابل توجهی در اندازه های حاصل از آزمایشگاه و گلوکومتر d=12.19mg/dl ( (p-value =0.000 بدست آمد . حساسیت ،ویژگی اررزش اخباری مثبت ومنفی دستگاه گلوکومتر مورد استفاده در این مطالعه، به ترتیب ، %4/7 ،%3 /94، 40%، %7/66 بدست آمد. رگرسیون نتایج آزمایشگاه از نتایج حاصل از گلوکومتر بدین صورت بدست آمد: قند خون حاصل از گلوکومتر×601/0 + 65/11 = قند خون حاصل از آزمایشگاه نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، دستگاه گلوکومتر جایگزین خوبی برای روش آزمایشگاه در تشخیص هیپوگلیسمی نوزادی نمی باشد. کلمات کلیدی:کاهش قند خون، نوزادان، گلوکومتر