هدف: کنترل درد پس از عمل در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی جهت پیشگیری از خطر dvt بسیار مهم است. بهترین روش کنترل درد استفاده از پمپ pca می باشد. هدف از این مطالعه به منظور مقایسه بررسی اثر مورفین و دگزامتازون و مورفین + دگزامتازون + کتامین به پمپ وریدی جهت کنترل درد بعد از عمل در ناحیه فمور در بیمارستان امیرالمومنین در طی سال های 90-89 انجام شده است. روش مطالعه: در این کارآزمایی بالینی تصادفی 100 نفر از بیماران تحت اعمال جراحی فمور در بیمارستان امیرالمومنین تهران طی سالهای 90-89 انتخاب شدند در دو گروه قرار گرفته اند، گروه کنترل شامل 50 نفر که با پمپ مورفین+ دگزامتازون با دوز 16 میلیگرم و گروه مورد، شامل 50 نفر که با پمپ مورفین+ دگزامتازون و کتامین اضافه شد. با استفاده از روش vas میزان و شدت درد بیماران در 2 گروه جمع آوری و مقایسه گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان دادند که میانگین شدت درد در 18 ساعت و 24ساعت بعد از جراحی در گروه مورد اختلاف آماری معناداری را نشان می داد و میزان درد بطورمعناداری کاهش یافته بود (p < 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که افزودن دگزامتازون و کتامین به پمپ وریدی مرفین جهت کنترل درد بعد از عمل در ناحیه فمور روشی مفید بوده و لذا استفاده از آن در این افراد توصیه می شود. از نظر مقایسه ای گروه مورد درد شدید نداشتند و با توجه به آزمون کااسکوئر در 6 و 12 ساعت اول از نظر میزان و شدت درد اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی در 18 و 24 ساعت بعد اختلاف معنی داری بدست آمده است.

مقدمه : در این مطالعه به بررسی میزان بروز هایپوتانسیون در بیماران تحت جراحی سزارین به دنبال بی حسی اسپاینال با مارکائین در مقایسه با لیدوکائین پرداختیم. مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور میباشد 70 زن تحت جراحی سزارین الکتیو با بی حسی اسپاینال در بیمارستان امیرالمومنین(ع) تهران طی سالهای 90-89 بررسی شدند. بیماران بطور تصادفی در دو گروه مساوی قرار گرفتند. در گروه اول از مارکائین 5/0% به میزان 2 تا 5/2 سی سی و در گروه دوم از لیدوکائین 5% به میزان 5/1 تا 2 سی سی جهت بی حسی نخاعی استفاده شد. میزان فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد پالس افراد در طی 5 دقیقه اول هر دقیقه بررسی شد و میانگین آن با میزان قبل از جراحی در دوگروه مورد مقایسه قرار گرفت.آنالیز داده ها توسط نرم افزار آماریspss 16 انجام شد. نتایج : میانگین سنی کل بیماران 6/24 سال با انحراف معیار 3/4 سال بود. میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در طی 5 دقیقه اول پس از دریافت بی حسی نخاعی در افراد دریافت کننده مارکائین بطور معنی داری بیش از گروه دریافت کننده لیدوکائین بود.(p<0.05) میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک پس از 5 دقیقه اول پس از دریافت بی حسی نخاعی در طی جراحی در افراد دریافت کننده مارکائین بطور معنی داری کمتر از گروه دریافت کننده لیدوکائین بود.(p<0.05) بحث: اگرچه هر دو داروی لیدوکائین و مارکائین داروهای مناسب و دارای کمترین عوارض جهت بی حسی اسپاینال در جراحی سزارین می باشند، متوسط فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بیماران طی جراحی در گروه دریافت کننده لیدوکائین بیش از مارکائین بود و لذا احتمال بروز هایپوتانسیون حین سزارین با بی حسی نخاعی با استفاده از لیدوکائین به مراتب کمتر از مارکائین می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.