: طراحی موزه فرهنگ معاصر در قم هدف اصلی است که در این پژوهش دنبال شده است؛ با توجه به اینکه در موزه های کنونی چنین ویژگی هایی وجود ندارد، بنابر این نیاز به طراحی موزه ای که موقعیتی برای تک تک بازدیدکنندگان از موزه فراهم نماید تا هر یک تجربه ای شخصی و فردی از استعار های موجود در این فضا بدست آوردند و بنابر ذهنیت فردیشان تاعمق و روح فضا نفوذ کنند؛ احساس گردید. از طرفی با توجه به عملکرد و رسالت اجتماعی موزه و همچنین متعدد بودن زمینه هایی که می توانند در موزه تجلی یابند و همچنین کمبود مکانی جهت معرفی آثار گذشته به خصوص دوران اسلامی در شهر قم باتوجه به اینکه یکی از اصلی ترین مراکز اعتقادی تشیع در دنیا می باشد،ضرورت وجود موزه و خلاء آن در این شهر هر چه بیشتر نمایان می شود. برخی از راهکارهای طراحی عبارتند از: اعتقاد به اهمیت رابطه ظرف و مظروف به عنوان رکن اصلی وجودی و معنایی معماری؛ معماری ظرفی برای انسان (فردی و اجتماعی) و رفتارهای اوست باید بر اساس موضوع، رابطه بین ظرف و مظروف در طرح معماری مورد توجه قرار گیرد، همچنین توجه به روابط بهینه بین انسان و محیط اطراف، در مرکز توجه قرار داشتن انسان در معماری و توجه به تمامی عناصر وجودی آن اعم از فیزیکی و روانی، انعطاف پذیر بودن بنا در برقراری روابط با انسان، طراحی بر اساس دید ناظر انسان و آنچه حقیقتا در فضای واقعی ادراک می شود و... از دیگر عواملی است که در طراحی در نظر گرفته شده است