در تحقیقاتی که قبلا برای تولید کامپوزیت سرامیک – فلز به روش ریخته‏گری دوغابی صورت پذیرفته، یک ماده سرامیکی برای زمینه و یک فلز به عنوان فاز تقویت‏کننده مورد استفاده قرار می‏گرفت و به علت خواص متفاوت سرامیک وفلز در سوسپانسیون، مشکل عمده کنترل رئولوژی دوغاب بود. برای رفع این مشکل، در پژوهش اخیر برای اولین بار دو ماده سرامیکی جهت تولید کامپوزیت سرامیک – فلز به روش ریخته‏گری دوغابی استفاده گردید. مواد اولیه مورد استفاده، آلومینا و اکسید نیکل بودند و برای تبدیل اکسید نیکل به نیکل فلزی در حین فرایند تف‏جوشی از کربن به عنوان عامل احیاء کننده استفاده شد. با به کار بردن کربن، در قطعه نهایی تخلخل ایجاد می‏گردد. ذرات اکسید نیکل و کربن برای اتصال بهتر و رسوب همزمان آن‏ها در فرایند ریخته‏گری دوغابی، تحت آسیاکاری قرار گرفتند. به دلیل استفاده از روش ریخته‏گری دوغابی و تفاوت در سرعت رسوب‏گذاری آلومینا با اکسید نیکل ، پس از زینترینگ در قطعه گرادیان ذرات فلزی نیکل مشاهده می‏گردد و همچنین به علت رسوب همزمان کربن با اکسید نیکل، تخلخل گرادیانی در نمونه به وجود می‏آید. نمونه‏ها توسط سراموگرافی، آنالیز پراش اشعه ایکس، آنالیز عنصری (eds)، نقشه توزیع عناصر) map ( مورد مطالعه قرار گرفتند. گرادیان ذرات فلزی نیکل و تخلخل‏ها با نرم‏افزار پردازش تصویر( mip ( و آنالیز عنصری (eds) و نقشه توزیع عناصر map) ( بررسی گردید.