در این پروژه خواص فیزیکی و مکانیکی نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن در حضور همزمان نانورس و نانولوله کربنی مورد بررسی قرار گرفته است. نانوکامپوزیت ها با ترکیب درصدهای مختلف از روش اختلاط مذاب تهیه شده اند. پراکنش نانوذرات در بستر ماتریس با استفاده از آزمون های sem و edxa مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی اثر قطبیت نانورس از دو نوع نانو رس قطبی و غیرقطبی استفاده گردید. تصاویر نقشه یابی edxa نشان دادند که نانورس غیرقطبی پراکنش مناسبتری در ماتریس پلی پروپیلن دارد که علت به ساختار غیرقطبی پلی پروپیلن مرتبط شده است. برای بررسی اثر نانورس روی بلورینگی نانوکامپوزیت ها از آزمون xrd استفاده شده است. نتایج این آزمون نشان دادند که میزان بلورینگی نانوکامپوزیت های حاوی نانورس غیرقطبی، بیشتر از نانورس قطبی بود که می تواند ناشی از پراکنش بهتر این نانوذرات در ماتریس باشد. نانورس های غیرقطبی در ماتریس پلی پروپیلن، به عنوان نقاط هسته گذاری عمل کرده و میزان بلورینگی را افزایش داده و اندازه بلورها را کوچکتر نمودند. نتایج آزمون های خواص مکانیکی نشان دادند که افزودن نانولوله کربنی منجر به کاهش ازدیاد طول در نقطه پارگی برای پلی پروپیلن می شود. مدول و استحکام نهائی برای نانوکامپوزیتی که به طور همزمان حاوی نانولوله کربنی و نانورس بود، تفاوت قابل توجهی با پلی پروپیلن خالص نداشت در حالی که کاهش ازدیاد طول در نقطه شکست را که یک ضعف برای نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن با نانولوله کربنی به حساب می آید، اصلاح نمود.