در این پژوهش، روش هایی که نوازندگان بنام و خبره ی فلوت برای ارتقای کیفیت صدا در اجرای آثار موسیقی کلاسیک استفاده می کنند، مورد بررسی قرار گرفت و در پی آن، متدهای مختلف موجود، استخراج شدند. پس از آن، بر اساس نقاط مشترک موجود در این متد ها، جدول های تمرینی تدوین شد که می توانند به منظور ارتقای صدای فلوت، مورد استفاده ی نوازندگان، هنرجویان و مربیان این ساز قرار گیرند. عوامل مختلفی که در تولید صدای فلوت نقش اساسی دارند و در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند عبارتند از: شکل و حالت قرار گرفتن لب روی دهانه ساز، انعطاف پذیری لب، ویبراتو و رنگ صوتی. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان تأثیر گذاری و عملکرد این روش ها، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. از اینرو آزمودن این متد ها و تجربه ی شخصی افراد، برای دست یابی به صدای مطلوب لازم است. همچنین سلیقه ی فردی نوازندگان برای انتخاب جنس صدای حاصله نیز، از اهمیت زیادی برخوردار است.