هدف از این تحقیق بررسی اثر دو هفته بی تمرینی متعاقب تمرین هوازی بر اینترلوکین-18 و شاخص های قندی مردان غیرفعال می باشد. بدین منظور 14 نفر از کارمندان دانشگاه علوم تحقیقات فارس به طور تصادفی از بین افراد داوطلب به عنوان نمونه ی آماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه هفت نفر تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند. در طی هشت هفته آزمودنی های گروه تمرین هوازی سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب روی نوار گردان دویدند.