تقویت فاکتور سرعت در مراحل تمرینی توسعه یافته وحفظ این توانایی های بدست آمده از مهم ترین وظایف مربیان وورزشکاران درزمان بی تمرینی وآسیب دیدگی بشمار می آید بااین هدف تحقیق حاضر به بررسی وتعیین و مقایسه الگوی تغییرات فاکتور سرعت ناشی از اجرای یک دوره ده هفته ای تمرینات مقاومتی پر شدت بیشینه و فرابیشینه و یک دوره چهار هفته ای بی تمرینی در ورزشکاران زن می پردازد . مواد وروشها : بدین منظور 39 نفراز ورزشکاران در سطح شهر یزد (با میانگین سنی28.36 ،سال ، میانگین وزن 59.47 کیلوگرم ، قد 158 سانتیمتر ، شاخص توده بدن 22.05 کیلوگرم متر )که حداقل دوسال سابقه تمرینات قدرتی را داشتند