وجود خطا در داده های خواص سیال می تواند مستقیما نتایج حاصل از چاه آزمایی را دچار مشکل کند به نحوی که پارامتر پتروفیزیکی به دست آمده کاملا غیر قابل اعتماد باشد. از این رو نیاز به مدلی که بر مبنای مخازن هیدروکربنی ایران توسعه داده شده باشد ضروری و اجتناب ناپذیر است . مدل انتخاب شده در این پایان نامه استفاده از شبکه های عصبی است

، یافتن روشی بهینه برای افزایش بازیافت نفت از مخازن، نیازمند انجام مطالعات جامع فنی و اقتصادی است. افزایش برداشت نفت و کاهش میزان نفت باقیمانده در مخازنی که مدتی از تولید طبیعی آنها می گذرد، کمک قابل توجهی در جهت افزایش بهره دهی و مقاصد اقتصادی خواهد بود. از سوی دیگر اعمال روشهای ازدیاد برداشت در حداقل زمان ممکن، کمکی در جهت تولید صیانتی مخازن نیز خواهد بود.