امروزه انتقال ژن به دلیل توانایی درمان بسیاری از بیماریها و کاربردهای فراوانش در بیوتکنولوژی از اهمیت خاصی برخوردار است. به همین دلیل طراحی یا ساخت حامل مناسب به منظور انتقال هر چه بهتر ژن هنوز هم از مسائل مهم و پرطرفدار علم زیست شناسی محسوب می شود. معمولا برای تعیین کیفیت و کمیت کارایی های یک حامل جدید، گروههای تحقیقاتی متعددی آن را از جنبه های گوناگون مورد بررسی قرار می دهند. یکی از جنبه های مورد بحث در این زمینه، بررسی چگونگی و مقدار تغییراتی است که حامل به ‏‎dna‎‏ تحمیل می کند. این تحقیق نیز به بررسی تغییرات ساختمانی دو نوع ‏‎dna‎‏ پلاسمیدی و ژنومی (تیموسی) ناشی از همراهی آنها با دو نوع حامل: دندروزم ‏‎f1‎‏ (نوعی پلیمر سنتزی جدید) و لیپوزوم دندریتیک بار مثبت با استفاده از روشهای دورنگ نمایی دورانی ‏‎(cd)‎‏ و طیف سنجی فلورسانس می پردازد. این تغییرات همگی در غلظتهای کم تا غلظتهای زیاد این حاملهای بررسی شده اند، در آزمایشی دیگر با دو نوع پلاسمید با میزان درصد ‏‎gc‎‏ متفاوت، حساسیت هر یک از حاملها نسبت به درصد ‏‎gc‎‏ بررسی شد و نتایج نشان داد که دندروزوم ‏‎f1‎‏ کاملا نسبت به درصد ‏‎gc‎‏ حساس است. همچنین به کمک واسرشت سازی حرارتی ‏‎(cd)‎‏، میزان تغییرات پایداری ‏‎dna‎‏ هنگام مجاورت با حاملها گزارش شده و در پایان با توجه به بررسی این تغییرات مدل پیشنهادی برای مکانیسم اندرکنش ‏‎dna‎‏ با دندروزوم ‏‎f1‎‏ و لیپوزوم دندریتیک بار مثبت، ارائه گردیده است.