خانواده پایه و اساس اجتماع وسلول سازنده ی زندگی و حیات بشری است و در وسیع ترین مفهوم کلمه ، خاستگاه اصلی اعضای خویش و پناهگاه آن است. پناهگاهی که نخستین تجربه ی انسان برای « اجتماعی زیستن » در آن صورت می گیرد . از خانواده است که فرد بر می خیزد و به خانواده است که فرد روی می آورد ، تا در آنجا با گروهی که با یکدیگر پیوندی نزدیک و صمیمی دارد آرام گیرد . در این پژوهش هدف کلی تعیین رابطه ی عملکرد خانواده و سبک های فرزند پروری با سازگاری اجتماعی دانش آموزان است. در این راستا برای سنجش متغیر های مطرح شده از 110 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند؛ استفاده گردید و همچنین از پرسش نامه های عملکرد خانواده fad، پرسش نامه ی فرزند پروری بامریند و پرسش نامه ی سازگاری اجتماعی استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در بین سه سبک فرزند پروری ( مستبدانه ، سهل گیرانه ، آزاد منشانه ) فقط بین سبک فرزند پروری آزاد منشانه با سازگاری اجتماعی ارتباط معناداری وجود دارد . به این معنا که انتخاب سبک فرزند پروری آزاد منشانه از سوی والدین به افزایش سازگاری اجتماعی کودکان منجر می شود و از بین همه ی متغیر های پیش بین، سه متغیر کنترل رفتار، ارتباط و همراهی عاطفی توانستند سازگاری اجتماعی دانش آموزان را پیش بینی کنند.