هدف پژوهش حاضر مقایسه سازگاری زناشویی، صمیمیت جنسی و دلزدگی زناشویی در زوجین جوان و میانسال بود. جامعه آماری آن را کلیه معلمان زن و مرد شاغل در آموزش و پرورش شهر پاوه در سال تحصیلی94-1393 تشکیل داد. حجم نمونه 187 نفر بود که به روش تصادفی طبقه ای سهمی انتخاب شده بودند و ترکیب آن ها به این صورت بود که 37 نفر زن جوان و 36 نفر مرد جوان و 60 نفر زن میان سال و 54 نفر مرد میان سال. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: الف) مقیاس صمیمیت جنسی، ب) مقیاس سازگاری زناشویی و ج) مقیاس دلزدگی زناشویی. در نهایت برای تحلیل داده ها از آزمون های لوین و t استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که صمیمیت جنسی زوجین جوان بیشتر از صمیمیت جنسی زوجین میان سال است. درحالی که یافته ها حاکی است که سازگاری زناشویی زوجین میان سال بیشتر از سازگاری زناشویی زوجین جوان است. اما یافته ها تفاوتی را در دلزدگی زناشویی زوجین جوان و میان سال نشان نداد. با توجه به یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که گذشت زمان و طول مدت رابطه زناشویی، صمیمیت جنسی زوجین و سازگاری زناشویی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. کلید واژه ها: سازگاری زناشویی، صمیمیت جنسی، دلزدگی زناشویی، زوجین جوان و زوجین میانسال.