هدف اصلی این پژوهش، نقش تعلیم و تربیت در شکل گیری و اقتدار شخصیت های سیاسی در دوران هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان با دیدگاه باستان شناسی است که تعالیم ابتدایی کودکان در دربار به واسطه آینده پیش روی آن ها، متشکل از اندیشه های مذهبی، آماده سازی برای مبارزات و جنگ و جدل ها، برای مردان و آموزش های خانه داری و فرزند پروری در کنار ساخت صنایع دستی و موارد مشابه ویژه بانوان را شامل می شده است. آموزش ها، به شکل تخصصی توسط بزرگان و برای گسترش فرهنگ دوران ایران باستان در هر سلسله اجرا می شد.