هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی با رضایتمندی زناشویی و بهداشت روان در بین زنان مطلقه شهرستان مرودشت بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان مطلقه شهرستان مرودشت بوده که با استفاده از روش تصادفی ساده تعداد 225 نفر به عنوان حجم نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های مهارت های ارتباطی کویین دام، سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) و رضایت از زندگی استودینر (1985) استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است.