در این مطالعه از روش هیدروترمال و سل-ژل برای سنتز نانوکامپوزیت مبتنی بر نانوذره دی اکسید تیتانیوم استفاده شده است. نانو کامپوزیت سنتز شده به وسیله روش های شناسایی نانوذرات از قبیل روش میکروسکوپ الکترونی روبشی، پراش پرتوایکس و طیف سنجی مادون قرمز شناسایی شد. پس از اطمینان از نانو بودن اندازه نانوکامپوزیت سنتز شده، در ادامه، یک الکترود جدید خمیر کربن اصلاح شده با این نانوکامپوزیت و مایع یونی آب گریز 1- بوتیل-3-متیل-ایمیدازولینیوم-هگزافلوروفسفات به عنوان اتصال دهنده تهیه شد. رفتار الکتروشیمیایی مورفین و نوسکاپین در سطح الکترود اصلاح شده با مایع یونی و نانوکامپوزیت mwcnt/fe3o4/tio2 در محلول بافر فسفات توسط ولتامتری چرخه ای، آمپرومتری و ولتامتری موج مربعی بررسی شد همچنین کمپلکس و نانوکمپلکس فلزی [cu(dppt)2(h2o)2](pf6)2 سنتز و توسط sem و زتا-سایزر شناسایی شد. برهمکنش کمپلکس با dna ماهی (fs-dna) تحت شرایط فیزیولوژی با روش های مختلف مانند ویسکوزیته، فلورسانس، ولتامتری چرخه ای و روش فلورسانس رقابتی با اتیدیوم برمید (eb) بررسی شد.