فناوری شناسایی چهره انسان در تصاویر، مهم ترین فرآیند در کاربردهایی نظیر ویدئو نظارتی، رابط کامپیوتری انسان، تشخیص چهره و مدیریت پایگاه داده تصاویر است. فاکتورهای گوناگونی نظیر جلوه نور، موقعیت و چرخش، فاصله شی و پس زمینه پیچیده در شناسایی چهره تاثیر گذارند. با توجه به تفاوت در شدت نور، پس زمینه، زاویه دید و حالت صورت، مسئله شناسایی چهره ماشینی، پیچیده است. الگوریتم های زیادی برای شناسایی چهره معرفی شده اند که مهم ترین چالش آن ها، بالا بردن نرخ تشخیص صحیح و پایین آوردن نرخ تشخیص غلط است. به طورکلی الگوریتم های شناسایی چهره به دو نوع شناسایی مبتنی بر خصیصه و مبتنی بر تصویر تقسیم می شوند که با توجه به محاسبات زیاد و پیچیده ای که نیاز دارند، موازی سازی این الگوریتم ها برای دستیابی به کارایی بالا بر روی واحد پردازش گرافیکی که معماری اجرای موازی را داراست و نسبت به واحد پردازش مرکزی (cpu)، ظرفیت محاسبه بالاتری دارد، ایده مناسبی است. این کار را می توان بر روی چندپردازنده مرکزی، پردازنده های گرافیکی و یا ترکیبی از پردازنده های مرکزی با پردازنده های گرافیکی انجام داد. در این پایان نامه به بررسی شناسایی چهره با استفاده از واحد پردازش گرافیکی می پردازم.

تصادفات درون شهری حتی با سرعت نسبتاً پایین با عابر پیاده اغلب کشنده است. زیرا با توجه به شلوغ و پیچیده بودن محیط شهری، رانندگان در حین رانندگی بجای تمرکز به مسیر رانندگی ممکن است به طورناخوداگاه و یا خودآگاه به قسمت هایی از محیط که برایشان جالب به نظر می رسد متمرکز شوند. این حالت مشکلی را ایجاد می کند و آن این است که راننده به وضوح چیزهای دیگر را نادیده می گیرد. اگر عابران پیاده بتوانند به موقع شناسایی شوند، تصادفات به حداقل می رسد. ازاین رو یکی از مهم ترین اهداف در طراحی خودروهای هوشمند، عامل امنیت عابران پیاده است. الگوریتم های مختلفی برای شناسایی و طبقه بندی حالت قرارگیری عابران پیاده وجود دارد که اکثر آن ها با انجام محاسبات پیچیده ای بر روی تصاویر محیطی، به استخراج خصیصه های آن می پردازند. لذا می توان از پردازش موازی به منظور تسریع محاسبات بهره برد. در این پایان نامه، شناسایی و طبقه بندی حالت قرارگیری عابر پیاده با استفاده از واحد پردازش گرافیکی مورد بررسی قرار می گیرد.

منظور از خصیصه های چهره، نقاط اجزای چهره مانند ابروها، بینی، چشم ها، چانه و لب است. این نقاط، در ردیابی و طراحی سه بعدی چهره مورد استفاده قرار می گیرند. روش ارایه شده برای پیدا کردن خصیصه های صورت با استفاده از فیلتر گابور براساس طبقه بندهای ارتقایافته، بیست نقطه از خصیصه های چهره را پیدا می کند. قبل از انجام این فرآیند لازم است تا فرآیند شناسایی چهره توسط الگوریتم ویولا-جونز انجام گیرد. شناسایی چهره یک فناوری کامپیوتری است که مکان چهرهای انسان ها را در تصاویر مشخص می کند. شناسایی چهره دسته ای از کلاس شناسایی اشیا است. در کلاس شناسایی اشیا، هدف پیدا کردن مکان اشیا در یک تصویر است مانند شناسایی اتومبیل، درخت، بدن انسان و غیره. الگوریتم های شناسایی چهره اولیه تنها چهره ها را از نمای جلو شناسایی می کنند، ولی الگوریتم های جدیدتر قادر به شناسایی چهره از نماهای مختلف هستند.