هدف اصلی از انجام این مطالعه برآورد تقاضا برای کالاهای یارانه ای اساسی و بعضی از کالاهای دیگر موجود در سبد مصرفی خانوارهای شهری و روستایی ایرانی بوده است. سیستم های قیمتی اینگونه کالاها در ایران عموما مخدوش و غیر واقعی بوده و هدف از پرداخت یارانه، بالا بردن سطح رفاه در جهت حمایت از مصرف کنندگان عنوان شده است. در این مطالعه سعی بر آن بوده تا میزان تحقق این هدف طی سالهای اعمال این سیاستها بررسی شود. برای انجام این کار با استفاده از آمار بودجه خانوار سالهای 1369-1377 برای خانوارهای شهری و روستایی، بر مبنای سیستم معادلات تقاضای تقریبا ایده آل، کششهای قیمتی و درآمدی تخمین زده شده است و این کششها برای کالاهای مختلف و در گروههای مختلف درآمدی محاسبه شده است. سپس با تحلیل این کششها اثرات تغییر در سیاستها یارانه ای دولت در این سالها بر وضعیت رفاهی خانوارها مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت پیشنهادهایی جهت بهبود این سیاستها ارائه شده است.