این رساله تحت عنوان سنت و تجدد از منظر دکتر سید حسین نصر و دکتر سید جواد طباطبایی به نحوه رابطه سنت و تجدد از نگاه آن دو متفکر می پردازد. آز آنجائی که تعیین چگونگی رابطه سنت و تجدد مسلزم شناخت ماهیت سنت و تجدد و بیان رابطه آن دو مقوله از زاویه دید دو اندیشسمند است به ناچار در فصول دوم وسوم به ترتیب به آراء دکتر طباطبایی و نصر در باب تعریف سنت و تجدد و رابطه آن دو مفهوم پرداخته شدو و پس از بررسی آراء و بیان تاریخچه بحث و تعاریف سنت و تجدد و تعیین رابطه سنت و تجدد در فصل چهارم به مقایسه آرای دو اندیشمند اقدام کردیم. هدف اصلی در این نوشتار مقایسه آرای دکتر نصر و طباطبایی در تعریف سنت و تجدد و رابطه سنت و تجدد و راه حل های چالش ناشی از مساله سنت و تجدد می باشد در واقع کوشش کردیم تا روشن سازیم نصر چه راهی پیشنهاد می کند و طباطبایی چه راه حلی برای وضعیت ایجاد شده می اندیشد و در نهایت به بررسی انتقادی آن دو پرداختیم و طباطبایی با اقتدای به هگل و با روش شرق سناسانه بیرونی به نقد اندیشه اسلامی می پردازد و ابهاماتی متعدد در تعاریف سنت و تجدد و بیان رابطه دو مقوله وجود دارد و نصر اگر چند نظریات شان منسجم و واضح است اما در عمل تقریبا آرمان گرایانه است به دلیل اینکه نصر خواستار بازگشت یا احیای سنت می باشد و احیای سنت یا بازگشت به سنت متعاقب ترک برداشتن ساخت سنتی و جاذبه تجدد و وسوسه هایی که در جوامع انسانی به وجود آورده دیگر غیر قابل انتظار می نماید و از سویی به دلیل افزایش جمعیت جهان دیگر کشاورزی به سبک سنتی نمی تواند پاسخگوی نیازهای امروز جوامع انسانی باشد و همین طور وسایل حمل و نقل و سایر تکنولوژی مدرن برای جمعیت امروز جهان ضروری به نظر می رسد. پس این عوامل و عوامل دیگر تجدد رااجتناب ناپذیر تلقی می کند و از سویی دیگر ما نمی توانیم به سنت به خصوص اصل دین بی اعتنا باشیم یا سنت رااستحاله نماییم لذا ارائه راه حل چالش سنت و تجدد می بایست در نظر داشت مسایل فوق ارائه گردد و به طور طبیعی ارائه چنین راه حلی به تامل بیشتر نیازمند است.