این پژوهش با عنوان "بررسی رابطه محتوای استراتژی و عملکرد سازمانی" یک آزمون میدانی در مورد این فرضیه ارائه می دهد که محتوای استراتژی در بهبود عملکرد سازمانی نقشی تعیین کننده دارد. محتوای استراتژی از دو بعد تشکیل شده است. بعد اول موضع استراتژیک نامیده می شود یعنی میزان و درجه ای که یک شرکت آینده نگر، مدافع و یا واکنشگر است. بعد دوم محتوای استراتژی را اقدامات استراتژیک تشکیل می دهند یعنی تاکید شرکت بر تمایز محصولات و خدمات، کاهش هزینه تولید و توزیع، تمرکز بر یک بخش از بازار و یا ترکیبی از اقدامات مذکور. نوع این پژوهش ازنظر ماهیت توسعه ای واز نظر هدف کاربردی است و روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و از شاخه پژوهش های میدانی است که داده های آن بر اساس 129 پرسشنامه برگشتی از مجموعه شرکت های تولیدی که در چهار همایش مرتبط با کسب و کار و تجارت که توسط اتاق بازرگانی و معادن اصفهان، خانه صنعت و معدن و سازمان صنایع و معادن استان اصفهان در سال سه ماهه اول سال 1389 شرکت کرده اند گردآوری شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که محتوای استراتژی با عملکرد در رابطه است. رشد سهم بازار با موضع آینده نگر رابطه مستقیم و با موضع مدافع را بطه معکوس دارد. شرکت هایی که در پی نوآوری و ارائه محصولات نو و ورود به بازارهای جدید هستند به سهم بازار بهتری دست پیدا می کنند. درپیش گرفتن موضع واکنشگر باعث ضعف عملکرد در زمینه بازگشت سرمایه و سودآوری می شود. یافته های این پژوهش نشان داد شرکت هایی که اقدامات استراتژیک کاهش هزینه و تمایز را بطور همزمان بکار می بندند به عملکرد بهتری دست پیدا می کنند. یافته های این پژوهش همچنین نشان داد شرکت هایی که استراتژی عدم تمرکز را برمی گزینند در مقایسه با شرکت هایی که استراتژی تمرکز را پی می گیرند از نظر رشد سهم بازار و عملکرد کلی در موقعیت بهتری قرار دارند.