پراکنش مکانی جمعیت ماکروبنتیک در طول سواحل استان بوشهر در بهمن و اسفند 1387 مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها با استفاده از نمونه بردار van veen از نواحی بین جزر و مدی و زیر جزر و مدی (اعماق 5 و 10 متر) در 16 ایستگاه تعیین شده در 6 ترانسکت شامل بنادر (گناوه، بندرگاه، رستمی و عسلویه) و خورها ( فراکه و شیف) جمع آوری شد. در مجموع 17 گروه (رده) از ماکروبنتوزها در طول تحقیق حاضر شناسایی شدند که بیشترین اجتماعات غالب به ترتیب متعلق به نرمتنان، کرمهای حلقوی و سخت پوستان بود. میانگین تراکم ماکروبنتوزها برای عمق × ترانسکت در دامنه ای از 450 تا 4380 عدد در متر مربع و میانگین بیوماس (تر) نیز در دامنه ای از 9 تا 165 گرم در متر مربع قرار داشت. بالاترین فراوانی و بیوماس ماکروبنتوزها به ترتیب در اعماق 10 متر و بین جزر و مدی مشاهده شد. تاثیر پارامترهای محیطی مانند عمق آب، ترانسکت، بافت و مواد آلی رسوبات بر شاخص های بیولوژیک (تراکم و بیوماس) و شاخص های اکولوژیک (تنوع و غنا) و الگوی پراکنش ساختار ماکروبنتوزها مشخص شد. آنالیزهای آماری بیانگر اختلاف معنی دار (05/0>p) تراکم و بیوماس در داخل و بین ایستگاهها و اعماق می باشد که با ترکیبی از فاکتورهای مختلف مانند عمق، ترانسکت، ویژگیهای رسوب، شرایط هیدرودینامیک و آلودگی دریا مرتبط است.