یکی از مراحل اصلی برنامه ریزی، ارزیابی برنامه ها و طرح ها می باشد که این خود به بهینه کردن برنامه ها، تصمیم سازی و در نهایت امکان پذیری و واقع گرایی طرح ها کمک می کند. در این بین ارزیابی برنامه ها و طرح های توسعه روستایی که از سوی نهادهای مختلف در جوامع روستایی انجام می پذیرد، برای آگاهی از روند اجرای برنامه ها و طرح ها و بهینه سازی تصمیمات و افزایش رضایت مندی مردم روستایی ضروری به نظر می آید. لذا پایان نامه حاضر عوامل موثر بر عملکرد دهیاری ها را به عنوان یک سازمان عمومی غیردولتی، در مدیریت روستایی براساس متغیرهایی هم چون همکاری سازمان ها و نهادها، مشارکت و همکاری مردم، موقعیت مکانی روستا، سواد و سن دهیاران و مردم روستایی و تجهیزات و امکانات دهیاری ها و غیره مورد ارزیابی قرار داده است. جامعه نمونه 20 درصد روستاهای دارای دهیاری های شهرستان خواف که براساس وضعیت توپوگرافی انتخاب شده اند و تعداد پرسشنامه ها با استفاده از فرمول کوکران 340 نفر تعیین گردید که برای اطمینان 390 پرسشنامه پرشده است، این تعداد پرسشنامه به تناسب تعداد خانوار بین روستاها تقسیم شده است. روش تحقیق، مبتنی بر روشهای توصیفی- تحلیلی وهمبستگی می باشد.از آزمون همبستگی، رگرسیون چند متغیره و آزمون t ، برای مقایسه دو گروه روستا، مثلا معناداری تفاوت عملکرد دهیاران در روستاهای باسوادتر- بی سوادتر، پرجمعیت - کم جمعیت، مرکزیت خدماتی بالا- پایین وغیره.. صورت گرفته است. ازt-test نیز برای مقایسه شاخص ها با میانه نظری 2.5 استفاده شده است.نتایج تحقیق حاکی است که شاخص هایی هم چون همکاری سازمان ها، مشارکت مردم، موقعیت مکانی روستا، میزان شرکت در کلاس های آموزشی، مشورت با افراد و غیره تأثیر زیادی درعملکرد دهیاران داشته اند. در حالی که ویژگی های فردی (سن و سواد)رابطه ای با عملکرد دهیاران ندارند.